- Nie martw się - powiedziałem po minucie ciszy
- Tak, wiem - mruknęła pod nosem
- Szczerze to ja tęsknię za moim kumplami. Tak z dnia na dzień musiałem wyjechać - powiedziałem i posmutniałem ale nie na długo bo zaraz potem lekko się uśmiechnąłem.
Po chwili ciszy odezwałem się wreszcie:
- Już lepiej? - spytałem i spojrzałem na Megan
- Tak - powiedziała i lekko się uśmiechnęła
Ja zresztą też się uśmiechnąłem.
Chwyciłem gitarę i zagrałem parę dźwięków, jednym okiem spojrzałem na Megan. Odetchnęłam z ulgą, gdy zobaczyłem, że już się nie smuci.
Zagrałem parę piosenek i po niespełna godzinie odłożyłem gitarę .
Usiadłem obok Megan
- Dobra - powiedziałem - teraz coś o mnie - dokończyłem i spojrzałem na Megan
- Zamieniam się w słuch - uśmiechnęła się
- Zacznijmy od tego, że uwielbiam szczury - powiedziałem nadal na nią patrząc
- Zauważyłam - powiedziała i się uśmiechnęła
- Hym. Gram na gitarze i jeżeli trzeba umiem też grać na saksofonie
skrzypcach oraz flecie - wydusiłem to zdanie na jednym oddechu, a gdy je skończyłem znowu się uśmiechnąłem
- A o tym to akurat też wiedziałam - powiedziała i lekko zachichotała
- No wiesz, lubię również czytać książki i nawet się uczyć chociaż to nie aż tak bardzo - powiedziałem i spojrzałem na Megan domyślając się co na to powie
- No, akurat tego nie wiedziałam. Co lubisz czytać??? - spytałam z uśmieszkiem
- Książki przygodowe i horrory, ale szczerze przeczytam każdą książkę, którą mi dadzą - powiedziałem i spojrzałem wymownie na kieszeń, w której zaczął harcować szczurek
- No dobrze co jeszcze? - spytała
- No lubię sztuki walki, wszystkie bez wyjątków - powiedziałem rozwlekając każde słowo
- A trenujesz coś? - spytała rozwlekając wszystko tak jak ja
- Trenuję boks - powiedziałem i spojrzałem na Megan. Była dosyć zaskoczona
- Fajnie - powiedziała i ponownie się uśmiechnęła
- Może się gdzieś przejdziemy? - spytałem
<Megan co ty na to?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz